Η γνώση των παιδιών είναι μια διαδικασία προσαρμογής στο φυσικό και κοινωνικό τους περιβάλλον και όχι απλά μία ανακάλυψη ενός προϋπάρχοντος κόσμου.
Κατασκευάζεται (constuctive) ενεργητικά από τα ίδια, με σκοπό να ικανοποιήσουν την προσωπική τους ανάγκη, και δεν συλλαμβάνεται παθητικά από το περιβάλλον. Ο σκοπός του «γιγνώσκειν» είναι να οργανώσουμε τις εμπειρίες τους για τον κόσμο, κάνοντας τες να έχουν νόημα.
Επομένως οι διαδικασίες της διδασκαλίας και της μάθησης, οικοδομούνται με την επίδραση του κοινωνικού παράγοντα. Οι άνθρωποι του στενού περιβάλλοντος του παιδιού επηρεάζουν σημαντικά τον τρόπο που αυτό βλέπει τον κόσμο.

Τα παιδιά στο σχολείο μας μέσα από τις δραστηριότητες τους θα ενταχθούν στο φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον ακολουθώντας τα δικά τους βήματα, βασισμένα στις δικές τους προσπάθειες.
Τους δίνεται η δυνατότητα να μπουν στην διαδiκασία κατασκευής (construct) της γνώσης μέσα από ποικίλες δραστηριότητες που παρέχονται στον χώρο μας με την βοήθεια του εξειδικευμένου προσωπικού μας. Η κατασκευή της γνώσης τους από τα ίδια τους προσφέρει σιγουριά και συντελεί στη δημιουργία μιας υγιούς προσωπικότητας.
Βασική επιδίωξη αποτελεί η ένταξη τους στο σύνολο αναπτύσσοντας μια συμμετοχική συμπεριφορά.
Βασισμένοι στο τελευταίο οι περισσότερες μέθοδοι διεξαγωγής των δραστηριοτήτων μας είναι προσαρμοσμένες στην ομάδα και στην ομαλή ένταξη του ατόμου σε αυτήν.
Γι αυτό το λόγο δεν υπάρχει διαχωρισμός αυτών με βάση το φύλο τους , τα παιδιά αντιμετωπίζονται ισότιμα και οι όποιες δραστηριότητες τους βασίζονται μόνο στα δικά τους βήματα.
Η όποια διαφορετικότητα των παιδιών βασίζεται καθαρά στην προσωπική και κοινωνική τους εξέλιξη και αυτός είναι ο κύριος στόχος του σχολείου μας.

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΜΑΘΗΣΗ, ΕΧΕΙ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΑΙ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ. Η παιγνιώδης μάθηση θεωρείται από τους Παιδαγωγούς ως το ανώτερο επίπεδο μάθησης, με το μεγαλύτερο βαθμό αφομοιωτικής ικανότητας, για τα μικρά παιδιά.