ΠΩΣ ΘΑ ΜΑΘΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ;
Σημείο εκκίνησης είναι το τι μπορούν να κάνουν τα παιδιά και όχι οι αδυναμίες ή οι δυσκολίες τους . Δίνουμε αξία στο παιδί, το κάνουμε να αισθάνεται περηφάνια για όσα έχει πετύχει και δεν το απαξιώνουμε, εστιάζοντας στις αδυναμίες του. Δίνεται έμφαση στην ατομική εξέλιξη και σε καμία περίπτωση δεν γίνεται σύγκριση με άλλα παιδιά, αποτρέποντας κάθε είδους ανταγωνιστικότητα!
Ανεξαρτησία, ελευθερία με όρια και σεβασμός για την φυσική ψυχολογική ανάπτυξη του παιδιού, με ορόσημο τη φράση: «βοήθησέ με να το κάνω μόνος μου» και γι’ αυτό θεωρούμε πως η αγωγή του παιδιού πρέπει να είναι τέτοια, ώστε να σέβεται την ανάγκη του για προσωπική ελευθερία, τον ατομικό του ρυθμό και τα ενδιαφέροντά του.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί ότι οι παλιότερες εκπαιδευτικές και ψυχολογικές θεωρίες πίστευαν πως το παιδί γεννιέται με ένα συγκεκριμένο IQ, το οποίο είναι προκαθορισμένο και δεν μπορούσε να εξελιχτεί ιδιαίτερα στη διάρκεια της ζωής του. Σήμερα οι θεωρίες αυτές έχουν αλλάξει με τη συμβολή της Θεωρίας της Συναισθηματικής Ευφυΐας και έχει αποδειχθεί ότι ακόμα και το IQ ενός ατόμου μπορεί να αναπτυχθεί, αλλά ιδιαίτερα μπορεί να καλλιεργηθεί το ΕQ του, με κατάλληλους χειρισμούς και συνθήκες.
Σπουδαίο ρόλο στην κατανόησή του E.Q., παίζει και η Θεωρία της «Πολλαπλής Νοημοσύνης» του καθηγητή του HARVARD, Dr. Howard Gardner, ο οποίος με το βιβλίο του «Frames of Mind» απέδειξε ότι υπάρχουν επτά Διαφορετικές Νοημοσύνες, όλες εξίσου σημαντικές. Αυτές είναι:
1) Λεκτική - Γλωσσική Νοημοσύνη (Linguistic Ιntelligence). Ικανότητα αποτελεσματικού χειρισμού της γλώσσας.
2) Λογικομαθηματική Νοημοσύνη (Logical/ Mathematical Intelligence). Ικανότητα αναλυτικής σκέψης.
3) Χωροταξική Νοημοσύνη (Spatial Intelligence). Ικανότητα καλής αντίληψης, αίσθησης και αισθητικής του χώρου.
4) Σωματική - Κιναισθητική Νοημοσύνη (Body- Kinesthetic Intelligence). Ικανότητα εκτέλεσης, εκτίμησης και συντονισμού των σωματικών κινήσεων.
5) Μουσική Νοημοσύνη (Musical Intelligence). Ικανότητα κατανόησης, εκτίμησης και παραγωγής μουσικής.
6) Δια-προσωπική Νοημοσύνη (Inter-personal Intelligence). Ικανότητα να κατανοεί τους άλλους ανθρώπους, να συνεργάζεται καλά μαζί τους, να συμπάσχει, να τους κινητοποιεί.
7) Ενδο-προσωπική, (Intra-personal Intelligence). Ικανότητα να κατανοεί και να αναλύει τα εσωτερικά συναισθήματα και σκέψεις. Η αυτογνωσία και η αυτοπεποίθηση είναι κλειδιά για την αυτή την ευφυΐα.
Πρέπει να κατανοήσουμε ότι κάθε άτομο είναι μοναδικό, έχει μοναδικές ικανότητες ανάπτυξης, γνώσης, αντίληψης και εξέλιξης. Επομένως δεν μπορούμε να απαιτούμε από όλους να γίνουν το ίδιο, να έχουν την ίδια νοημοσύνη και να καλλιεργούν τις ίδιες ικανότητες. Για παράδειγμα, μπορεί ένα άτομο να έχει υψηλή διαπροσωπική και λεκτική νοημοσύνη αλλά χαμηλή σωματική/κινητική και μαθηματική. Αυτό το στοιχείο δεν κάνει το άτομο «καλό» ή «κακό», «εξυπνότερο» ή πιο «επιτυχημένο», απλά διαφορετικό και μοναδικό.
Ουσιαστικός είναι βέβαια και ο ρόλος του σχολείου, όπου οι εκπαιδευτικοί μπορούν να εμπνεύσουν στα παιδιά την αγάπη για μάθηση, έρευνα και εξέλιξη. Έτσι τα παιδιά θα ανακαλύψουν την ευφυΐα τους και θα εκφράσουν τον αληθινό τους εαυτό. Σαν συμπέρασμα βλέπουμε καθαρά, ότι το «παιδοκεντρικό» σχολείο και γονείς με ανοιχτή νοοτροπία και κατανόηση μπορούν να συμβάλουν στη διαμόρφωση μιας υγιούς, ισορροπημένης προσωπικότητας των παιδιών, αλλά και να καλλιεργήσουν τη συναισθηματική τους νοημοσύνη και τη μελλοντική τους επιτυχία, εξέλιξη και ευτυχία.
"Αν θέλουμε τα παιδιά να μαθαίνουν με επιτυχία τώρα και στο μέλλον, θα πρέπει να τα μάθουμε να σκέφτονται για τους εαυτούς τους, να επιλύουν προβλήματα και να συνυπάρχουν με τους άλλους. Αυτές οι ικανότητες κατακτώνται όταν τα παιδιά ενθαρρύνονται να εξερευνούν ενεργητικά το περιβάλλον, να επιλύουν πραγματικά προβλήματα που έχουν νόημα για αυτά και να συνεργάζονται με άλλους για την ολοκλήρωση εργασιών. Όλα αυτά τα παιδιά τα κάνουν όταν παίζουν"(Dodge Colker,1998).
Με αγάπη προς τα παιδιά και ενσυναίσθηση προς τους γονείς!